Na 91 indrukwekkende voorstellingen kwam Terug naar Prinsenplein onlangs tot een bijzonder einde in een uitverkocht Podium Mozaïek.
De tour begon anderhalf jaar geleden op het Over het IJ Festival en groeide uit tot een reis langs theaters en festivals in Nederland en het Caribisch gebied. Van De Parade tot podia op Curaçao, Bonaire en Suriname—de voorstelling bracht groei, verbinding en impact, en wist overal diepe indruk achter te laten.
Terwijl hij afscheid neemt van dit project, is hij al volop bezig met het verkennen van nieuwe ideeën voor zijn volgende voorstelling. Het onderzoek voor dit nieuwe werk is in volle gang, en hij kijkt ernaar uit om deze nieuwe creaties met jullie te delen.

Over Terug naar Prinsenplein

In Terug naar Prinsenplein zoekt Gershwin Bonevacia zijn tienjarige zelf, met de bijnaam 'Gush'. Bonevacia wil ontdekken wie Gush was, hoe Gush heeft bijgedragen aan zijn volwassen persoonlijkheid nu en waarom er een emotionele afstand is ontstaan tussen de volwassen en de jonge Gershwin.

Gush groeit na zijn verhuizing uit Curaçao op bij tramhalte Prinsenplein in Rotterdam. Ondanks zijn bescheiden thuissituatie en de uitdagingen op school, is hij rebels en onbevangen. Als volwassene vindt Gershwin dat het hoog tijd is om zich te bevrijden van de labels die anderen hem hebben opgelegd: dat hij een man is, zwart, dichter, migrant en dyslectisch.

Terug naar Prinsenplein draait om het streven om los te breken van deze labels en de vrijheid te voelen om te zijn wie hij werkelijk is. In de voorstelling onderzoekt Bonevacia zijn verleden, familiebanden en het kind-zijn. Tegelijkertijd is het een eerbetoon aan de moedige jonge ik-persoon en is het een vastberaden poging om die onbevreesde persoon weer terug te vinden in de volwassen Gershwin Bonevacia.